Este año como un año más celebramos la novena a San Ildefonso nuestro patrón, durante toda esta semana se ha tenido la novena a San Ildefonso en la misa diaria en la capilla del Santo Cristo como es costumbre y el domingo con gran gozo y alegría celebraremos la fiesta de nuestro patrón. Recordar que el lunes día de nuestro patrón se celebrará también la misa solemne en la capilla a ser día de semana. Ante la inminente celebración de nuestro patrono el próximo lunes, nos gustaría dar a conocerlo un poco más a través de unos datos sencillos. San Ildefonso nació en Toledo, España. Su tío era Eugenio, también de Toledo. Estudió en Sevilla bajo San Isidoro. Entró a la vida monástica y fue elegido abad de Agalia, en el río Tajo, cerca de Toledo. En el 657 fue elegido arzobispo de esa ciudad. Unificó la liturgia en España; escribió muchas obras importantes, particularmente sobre la Virgen María. San Ildefonso tenía una profund...
Domingo XXII do Tempo Ordinario E hoxe, que deus me poño? Un que non me desentone A cultura do consumo e da adoración polo cambio pasou das cousas ás persoas e incluso a Deus. De xeito que imos escollendo o rostro de Deus que combine coas opcións de vida que vou tomando en cada momento. Pero o Deus de Xesucristo non fai concesións nin aos máis próximos. Pedro quere que Xesús covírtase no Deus de Operación Triunfo. Polo que Xesús dille: "Arreda de min, Satanás. Pois tis miras como os homes e non coma Deus" Señor escollíchesme para ser dos teus. Puxeches os ollos en min. E chamáchesme polo meu nome. Pero non pra buscar os meus "Gústame" (like's) Senon os meus "ámote" (love's) Que saiba aceptarte como Ti es, sen manipularte nin reducirte a un boneco de feira ou a un ídolo morto, aínda que sexa un ídolo con aspecto cristián.
Iniciamos un curso Pastoral. Con inseguridade, con incertezas, e non sabendo que vai pasar dentro de 15 días. Polo que hoxe e sempre a nivel pastoral facémonos a seguinte pregunta: "Que temos que facer?" E o centro somos nós, unha Igrexa autorreferenciada e mirándonos o embigo. Ansiosos e obsesionados pola eficacia e polo éxito humano. E andamos como polo sen cabeza inflando como un sapo as nosas programacións para ter sensación de fidelidade ao Reino. E asemade caemos nun activismo que nos desgasta e cabrea. Pero se temos a capacidade de sair un pouco deste activismo pasamos a pregunta: “Quen temos que ser?” E saímos do activismo, pero seguimos na autoreferencialidade, e no protagonismo humano, como Narciso complacéndose de verse tan fermoso. Ou cangando sobre nós en illamento e soidade o peso da nosa tarefa. Como un Sísifo que cando cre que chegou todo volve abaixo. Pero a pregunta importante fásnola Ti. “Quen es Ti para min? Non se trata de respostar primeiro, que teño q...
Comentarios
Publicar un comentario